Kasantha

Psychiatrische medicatie, of psychofarmaca, zijn van beperkte waarde. Nog nooit heeft een psychofarmacon een patiënt van zijn ziekte genezen, omdat deze middelen de oorzaak van de aandoening – die we meestal niet weten – niet aanpakken, zoals b.v. antibiotica dat wel doen. Ik noem psychofarmaca “steun- en stutmiddelen”; soms kan je niet goed zonder. Zo kan het bij de ernstig depressieve patiënt die, door zijn depressie, niet de fut en het concentratievermogen heeft om psychotherapie met succes te kunnen volgen, wenselijk zijn om met een antidepressivum te bereiken dat hij of zij dat wel kan – want daaruit moet het herstel uiteindelijk komen.

Mensen met psychische klachten dienen te veranderen opdat hun symptomen verdwijnen. Ons vermogen te veranderen is enorm: onze hersenen zijn zeer plastisch. Wij volwassenen hebben allemaal gebeurtenissen meegemaakt in onze jeugd, met onze ouders, waarvoor wij niet gekozen hebben en die ons hebben gevormd. Soms brengt dat ons in ons huidige leven in zich steeds maar weer herhalende conflicten met anderen, of reageren wij daardoor steeds op een dysfunctionele manier op bepaalde gebeurtenissen – met als gevolg psychiatrische ziekten zoals depressie, angst, dwangmatigheid, etc.